Антон Шрамчанка: «Якая адаптацыя ў Казахстане? Усе рускамоўныя, амаль у кожнай камандзе быў знаёмы па Беларусі»
Беларускі паўабаронца «Мактаарала» Антон Шрамчанка падзяліўся меркаваннем аб беларускім следзе ў чэмпіянаце Казахстана.
– Вашымі партнёрамі былі двое беларусаў. Уладзіслаў Касмынін так і не дэбютаваў. А Руслан Юдзянкоў, з якім вы выступалі ў «Гомелі», быў капітанам, праводзіў усе гульні.
– Руслан – лідар каманды. Дзякуючы яму, думаю, клуб два гады запар выбіраецца з такіх сітуацый. Цяжка выходзіць з зоны вылету. Вельмі добры мой таварыш, сябар, толькі станоўчыя якасці яго магу вылучыць. Канешне, мне было лягчэй, што Руслан там прысутнічаў, вельмі моцна дапамагаў. Хаця якая адаптацыя? Неабходна было проста ўліцца ў калектыў. Усё ж рускамоўныя, моўнага бар'ера не было.
А вось ва Улада Касмыніна не атрымалася дэбютаваць. Не магу сказаць, што ён быў слабейшым за канкурэнтаў. Проста з-за вынікаў трэнер не хацеў мяняць лінію абароны.
– Цяпер у Казахстане сапраўдны беларускі бум. Ва ўсіх без выключэння камандах ёсць альбо беларус, альбо легіянеры, якія ў нас выступалі.
– З усімі, вядома, перасякаешся. І з Навумавым, і са Сцяпанавым, калі гулялі. З тым жа Салаўём. Цёплыя адносіны, з усімі маеш зносіны. Асабліва не стэлефаноўваешся, але калі прыязджаеш – усё як звычайна, абдымаешся, смяешся, жартуеш, успамінаеш нейкія прыемныя моманты. Добра, калі ёсць людзі, з якімі можна так паразмаўляць. Ды амаль у кожнай камандзе быў чалавек, з якім альбо гуляў, альбо быў знаёмы яшчэ ў Беларусі.
– Адчуванні, што змянілі чэмпіянат, напэўна амаль не было?
– Менавіта. Тыдзень-два, каб пазнаёміцца, і ўсё. Хі-ха, смяешся, усміхаешся, – сказаў Шрамчанка.
