Уладзіслаў Марозаў: «Нічыя са Швейцарыяй – адзін з самых памятных матчаў, а параза 0:5 – гэта ўдар у сківіцу»

Футбаліст мінскага «Дынама» Уладзіслаў Марозаў распавёў пра ўражанні ад гульні за зборную Беларусі.

– У сакавіку 2023 года адбыўся твой дэбют за зборную ў адборачным матчы да Еўра-2024 супраць Швейцарыі. Што ты адчуў, калі ўпершыню выйшаў у складзе зборнай Беларусі на поле?

– Вядома гэта быў асаблівы момант. Гэта мара, якая стала рэальнасцю. Зборная Швейцарыі – гэта сусветны гранд, які рэгулярна ўдзельнічае і ў чэмпіянатах свету, і ў чэмпіянатах Еўропы, гэта вельмі добрая каманда з зоркамі ў сваім складзе. Так, мне было крыху хвалююча, але калі я выйшаў на поле, то ўсё хваляванне знікла.

Як я ўжо сказаў раней, у зборную выклікаюць менавіта за твае якасці, але пасля ты павінен паказаць іх. У тым матчы, вядома, мне і ўсёй камандзе мала што ўдалося паказаць. Мы прайгралі, але ўсё роўна гэты момант быў вельмі асаблівым і прыемным для мяне, бо менавіта тады адбыўся мой дэбют за каманду Беларусі. Усведамленне прыйшло больш ужо на наступны дзень, на наступныя дні.

Але, калі сапраўды, там і задумляцца пра штосьці не было часу, таму што ў нас ужо затым была сустрэча з Румыніяй. Тут трэба згадаць яшчэ адзін момант: свой гол я забіў у вароты менавіта зборнай Румыніі. І ўсё ж ад тых збораў засталіся змешаныя эмоцыі. З аднаго боку мы прайгралі два матчы, але з другога я дэбютаваў за каманду краіны, мне ўдалося забіць. Гэта значыць, у мяне прысутнічалі такія скамечаныя пачуцці.

– Які матч зборнай Беларусі ў гэтым цыкле ты б вылучыў у якасці самага станоўчага? Які паядынак ты б аднёс да правальнага?

– Тут і так усё зразумела. Абодва матчы са Швейцарыяй. У другім паядынку са Швейцарыяй вельмі хацелася перамагчы, але мы згулялі ўнічыю, зарабілі адно ачко. Тут няма чаго пасыпаць галаву попелам. Вядома, усе заўсёды жадаюць перамагаць, але ўсё роўна гэты матч запомніўся, адклаўся ў гісторыі і ў маёй галаве як адзін з самых памятных. А параза на старце адбору з лікам 0:5... Пра што тут можна казаць? Вядома, гэта ўдар у сківіцу. Можа быць гэта не накаўт, але шчыльны накдаўн у дзевяць секунд.

– З кім з гульцоў зборнай Беларусі табе камфортней за ўсё знаходзіцца на полі? Каго б ты адзначыў?

– Вядома гэта Макс Эбонг. Ён быў прызнаны найлепшым футбалістам Беларусі. Я б вылучыў яшчэ Сяргея Ігнатовіча. Гэта топ-брамнік, мой добры сябар, з якім мы добра маем зносіны, падтрымліваем сувязь. Хачу адзначыць яшчэ і Сяргея Паліцевіча, які з'яўляецца капітанам як у табары зборнай, так і ў мінскім «Дынама», – сказаў Марозаў.