Віталь Радзівонаў: «Калі дзесьці чую, як нехта гаворыць па-беларуску, у мяне зьяўляецца пачуцьцё гонару за людзей, якія не забываюцца на родную мову»
Форвард БАТЭ Віталь Радзівонаў распавёў пра сваё стаўленьне да беларускай мовы.— Віталь, апошнім часам Вы досыць актыўна адгукаецеся на прапановы рэклямаваньня па-беларуску спартовых і сацыяльных зьяваў, падзеяў. Гэта і прапаганда ўласна футболу, і калектыўны ролік-запрашэньне на опэру Станіслава Манюшкі. Пры тым, што якраз спартоўцы да моўных кампаній далучаюцца ня вельмі ахвотна.— Можа ім проста вельмі рэдка прапануюць удзельнічаць у падобных праектах? Бо, прыкладам, калі такія прапановы паступаюць мне, я з радасьцю на іх адгукаюся. То бок, асабіста я з задавальненьнем бяру ўдзел у такога кшталту кампаніях, ініцыятывах.— Дарэчы, якраз учора Вы былі сярод першых гледачоў опэры Манюшкі Verbum Nobile. Якія ўражаньні ад прэм’еры?— Магу прызнацца, што для мяне гэта таксама быў дэбют: я ўпершыню ў жыцьці трапіў на опэрнае прадстаўленьне. Чаканьні цалкам апраўдаліся: і музыка, і выступ артыстаў уразілі. Усе партытуры, зноў жа, выконваліся па-беларуску, і гэта гучала вельмі прыгожа. Адным словам, надзвычай задаволены. Таму я рады, што ня толькі паўдзельнічаў у здымках роліка, але яшчэ і пабываў на прэм’еры.— Як лічыце, каб зоркі спорту, музыканты, іншыя публічныя людзі ўласным прыкладам прапагандавалі родную мову, моўны разварот у маштабах краіны быў бы больш адчувальны?— Мне здаецца, што эфэкт ёсьць ужо. Таму што дастаткова шмат знакамітых людзей выказалі сваё паважлівае стаўленьне да беларускай мовы, падтрымліваюць яе, а значыць — прапагандуюць. Як вынік, іншыя людзі таксама зьвяртаюць на гэта ўвагу. Больш за тое, як мне падаецца, на сёньняшні дзень у асяродку моладзі размаўляць па-беларуску нават становіцца модным.— Самі цікавасьць да беларускай мовы неяк падтрымліваеце? Праз кнігі, інтэрнэт і г.д.— На жаль, я «варуся» у расейскамоўным асяродзьдзі, дзе месца для беларускай мовы надзвычай абмежаванае. Хоць калі дзесьці чую, як нехта гаворыць па-беларуску, у мяне зьяўляецца пачуцьцё гонару за людзей, якія не забываюцца на родную мову, ёй карыстаюцца.— Вы досыць часта выяжджаеце за мяжу, калі гуляеце і за нацыянальную зборную, і за БАТЭ. Якія перажываеце пачуцьці, калі заўзятары падтрымліваюць беларускамоўнымі транспарантамі, банэрамі?— Насамрэч такая падтрымка надзвычай узрушвае, але ня толькі за мяжой. Трэба сказаць, што і на радзіме, на родным стадыёне ў Барысаве нас заўзятары падтрымліваюць такім жа чынам. Мне такая падтрымка вельмі падабаецца, і я магу сказаць нашым заўзятарам толькі дзякуй за падобную ініцыятыву, — цытуе Радзівонава «Радыё Свабода».