Генерал і Бог

Юры Бародзіч амаль не расказвае пра сябе. Яго падначаленыя таксама Апошнія месяцы на Goals.by (ды і не толькі) не было грунтоўных інтрэв’ю з кіраўніцтвам «зуброў». Не такіх, дзе гаворка вядзецца пра навічкоў ды сышоўшых, а інтэрв’ю асабістага кшталту. Журналісты не абленаваліся. Проста ні Матушкін, ні Торбін не хочуць гаварыць пра сябе, хаця абодвум ёсць, што распавесці. Чаму так — разважае Алег Гаруновіч. Генеральны дырэктар хакейнага «Дынама» Аляксей Торбін — цікавы малады чалавек. У 28 ён ужо кіраўнік клуба з шматмільённым доларавым бюджэтам. Кажуць, вельмі добры юрыст. І нібыта не без ягоных намаганняў беларускія «малатабойцы» Іван Ціхан і Вадзім Дзевятоўскі пазбеглі дыскваліфікацыі. Некаторыя хакейныя агенты зазначаюць, што Торбін — жорсткі перамоўца, які ўмее дабівацца свайго. Хаця некаторыя яго за гэта крытыкуюць. Яшчэ вядома, што Аляксей Яфімавіч нарадзіўся ў Чашніках, скончыў Акадэмію кіравання і любіць гуляць у футбол. Гэта ўсё, што я магу сказаць пра боса самага багатага і папулярнага хакейнага клуба Беларусі. Можа, расказаў бы больш, але размова з Торбіным пра Торбіна сёння — табу. Хакейнае «Дынама» мне нагадвае спецатрад «Альфа». Там таксама стараюцца не свяціць сваіх байцоў, няхай атрад і робіць патрэбную справу. Магчыма, гэта падабенства ідзе ад таго, што галоўны дынамавец Беларусі і шэф Торбіна — Юры Бародзіч — у свой час камандаваў «Альфай». Пагутарыць з Бародзічам пра Бародзіча яшчэ складаней, чым з Торбіным пра Торбіна. Нават цяжка сказаць, каму гэта ўдавалася. Памагаты спадара Бародзіча нядаўна парадаваў: «Вы можаце задаць тры пытанні Юрыю Фёдаравічу, і мы адкажам на іх у пісьмовай форме». Ажно на тры пытанні замест вялікага інтэрв’ю! Вось так пашанцавала! Адразу прыгадалася бясконцае рэлігійнае абмеркаванне: «Пра што б вы запыталі ў Бога?» У гэтым параўнанні не так шмат блюзнерства, як падаецца на першы погляд. Мне здаецца, што Бог і Генерал, выхадзец з савецкіх часоў, нават у чымсьці падобныя. Абодва вельмі занятыя, клапоцяцца пра чалавецтва. На балбатню часу няма. Героі — у акопах ці на небе. А інтэрв’ю раздаюць лайдакі, якія прагнуць таннай папулярнасці. Дзе вы чыталі, каб Бог Айцец у Бібліі шмат мянціў языком? Імаверна, Генералы маўчаць не проста па сваёй натуры, але і прывучаныя маўчаць. Я чуў, што ў Вышэйшай школе КДБ добра ставяць гэты навык. Пра справы Бога паведамляе Святое пісанне, пра справы Генерала — кароткія прэс-рэлізы. Яны робяцца ў фармаце самых куртатых заметак БелТА. Генерал сустрэўся, заявіў, падкрэсліў, зазначыў, пажадаў — нічога лішняга. Магчыма, гэтак калісьці пісала пра сваіх герояў газета «Правда». Дый што Бог? Колькі справаў у яго было? Адно толькі і ведаў, што зямлю ствараць. А Генерал адказвае і за хакейнае «Дынама», і за гандбольнае, і за фізкультурна-грамадскае аб’яднанне з той жа назвай. Для ўсіх знайдзі грошы ды яшчэ прасачы, каб іх не прафукалі. А то яшчэ спытае Самі Ведаеце Хто. Карацей, калі Бога наўрад ці цікавіць людская мітусня, то і Генерала наўрад ці цікавіць піяр. А калі так, то і Торбіну піяр не патрэбны. Хаця фактура — добрая. Здаецца, метамарфозу пераўтварэння ў байца «Альфа-Дынама» перажываюць усе людзі, якія трапляюць у клуб на адказныя пасады. Узяць таго ж Ігара Матушкіна, якога напярэдадні сезона прызначылі спартовым дырэктарам «зуброў». Вядомы ў мінулым хакеіст, гулец зборнай, шмат гадоў пражыў у Швецыі. У гэтай краіне ён павесіў канькі на цвік, пачаў трэніраваць. Як мне падавалася, Матушкін ператварыўся ў стэрэатыпнага для нас еўрапейца — адкрытага, заўжды гатовага адказаць на ўсе пытанні. Неяк на Калядны хакейны турнір імя прэзідэнта Беларусі прыехала зборная «Трэ Крунур», а ў яе складзе — Матушкін (вось бачыце, на турніры трапляюцца і цікавыя людзі). Трэба інтэрв’ю? Не пытанне! Прыходзьце да мяне ў гасцініцу, і мы пра ўсё пагамонім. А сёння «капітан» (ці якому там вайсковаму званню адпавядае пасада спартовага дырэктара?) Матушкін можа адказваць толькі на пытанні, дасланыя на паперцы (як і Торбін, уласна), і толькі пра хакей. Пра сябе, вядомага хакеіста, лепш не гаварыць. У спецслужбах не любяць выскачак.