Расціслаў Вяргун: «Ва «Уралмашы» з першай трэніроўкі я абавязаны быў даказваць узровень свайго прафесіяналізму»
Беларускі трэнер «Уралмаша» Расціслаў Вяргун расказаў сваё меркаванне пра прэзідэнта клуба Віктара Ганіенку.
– Не верыцца, што прызначэнне вас галоўным трэнерам без усялякай рэўнасці ўспрынялі асістэнты, якія напэўна жадалі заняць гэтую пасаду пасля адстаўкі папярэдняга трэнера.
– Чаго хітраваць: у першы час адчуваўся вызначаны недавер са боку каманды, трэнерскага штаба, заўзятараў. Быў няпросты момант. Супакойвала, што ў мяне верылі і ўсяляк падтрымлівалі прэзідэнт клуба і спартовы дырэктар Сяргей Аляксандравіч Даманаў.
Што тычыцца трэнераў, то Вадзім Філатаў ужо меў досвед працы галоўным. Але ён першапачаткова не прэтэндаваў на гэтую пасаду. Ён і Дзмітрый Фядзяеў – мясцовыя. Ва ўральскім баскетбольным свеце – важныя, паважаныя фігуры. Папрацавалі з вялікімі трэнерамі, з тым жа Яўгенам Пашуціным, які ўзначальваў «Уралмаш» у суперлізе. Ім ёсць з кім параўнаць. На маіх семінарах, калі дзялюся з маладымі трэнерамі сваім бачаннем баскетбола, кажу ім: «Чым вышэй узровень каманды, тым менш у вас прасторы на памылку». Як толькі людзі ўбачаць, што ты плаваеш, гэта вельмі моцна будзе забіваць твой статус і аўтарытэт. Канкрэтна ў маім выпадку прасторы на памылку не было ўвогуле. З першай трэніроўкі абавязаны быў даказваць узровень свайго прафесіяналізму, разуменні гульні.
– На сайце «Уралмаша» размешчана інтэрв'ю з Віктарам Ганіенкам, у якім ён сказаў пра вас: «З ім мы пойдзем у наступны сезон!» Выходзіць, што працяг кантракту – справа вырашаная?
– Мы пакуль не абмяркоўвалі гэта. Вельмі даражу меркаваннем Віктара Уладзіміравіча. Чалавек пайшоў на такі экстраардынарны крок, абʼектыўна рызыкаваў. Мне хочацца, каб ён не пашкадаваў аб сваім выбары. Даведаўшыся крыху бліжэй, разумею яго бачанне жыцця.
Гэта Чалавек з вялікай літары – з вялізным жыццёвым вопытам, сурʼёзны бізнесмен. У свой час вырашыў адрадзіць каманду і дайшоў з ёй ад чацвёртага дывізіёна да Адзінай лігі ВТБ. Узнагароджаны медалём за ўклад у развіццё баскетбола. З яго прадпрымальніцкай інтуіцыяй адчуў, што адраджэнне брэнда дасць імпульс у горадзе для ўсіх – спонсараў, кіраўнікоў, заўзятараў. І меў абсалютна рацыю.
Яго жыццёвы прынцып: «Калі робіш нешта вялікае, то павінен прымаць неардынарныя рашэнні». Верагодна, і ў гісторыі са мной ён хацеў знайсці трэнерскі, так бы мовіць, ізумруд там, дзе ніхто не чакаў.
– Але калі прапанова пра далейшае супрацоўніцтва ад прэзідэнта клуба паступіць, то…
– …нават не буду глядзець на суму ў кантракце, а проста з удзячнасцю пацісну яму руку. Адчуваю, што абавязаны за аказаны давер, таму з задавальненнем стану адпрацоўваць гэты абавязак, – сказаў Вяргун.
