Смольскі пра нявыхад на вырашальныя гонкі Кубка Садружнасці: «Тэмпература 38.3, тры дні ляжаў у ложку, страціў каля трох кілаграмаў»

Антон Смольскі расказаў пра сваё самаадчуванне, якое паўплывала на тое, што ён не выйшаў на старт вырашальных гонак на апошнім этапе Кубка Садружнасці і не змог пазмагацца за лідарства ў агульным заліку турніру, стаўшы 3-м.

– Гэта было прама напярэдадні гонкі. Я раніцай схадзіў на зарадку, вярнуўся і зразумеў, што мой стан не тое, якім павінна быць. Пачаў падманваць сябе, што, можа, гэтае хваляванне, можа, проста не выспаўся – шукаў прычыны. Але потым усё ж разумны сэнс узяў верх і дай, думаю, памеру тэмпературу. 38,3 – і я разумею, што ўсё – стартаваць я не буду.

Было непрыемна, бо я быў вельмі моцна гатовы. Але, магчыма, за некалькі дзён да старту я ўжо адчуваў прыкметы прастуды, але гэта часам нармальна, бо калі ты на піку формы, то арганізм не заўсёды змагаецца з віруснымі захворваннямі.

Вядома, я вельмі моцна знерваваўся, таму што хацелася менавіта паглядзець, што я магу ў добрай фізічнай форме, калі я магу змагацца з Эдуардам Латыпавым практычна на роўных.

Я, мусіць, тры дні ляжаў з тэмпературай у ложку. Вельмі цяжкі быў стан. Ну недзе вельмі моцны вірус я падхапіў. І толькі на трэці дзень мяне пачало адпускаць. Недзе праз тыдзень толькі я прыступіў да трэніровак. За тыдзень хвароба з'ела ўсё, што можна было. Я страціў вагі каля 3 кг.

– Я так разумею, вы знайшлі прычыны ў вірусе, які хадзіў менавіта там, у лагеры расійскай зборнай?

– Так, ужо ў Іжэўску [этапе чэмпіянату Расіі, які праходзіў у канцы лютага] хлопцы хварэлі, масавая адмова ад мас-старту. Гэта была ўжо прычына – менавіта віруснае захворванне.

Было ўнутры нейкае расчараванне, што вельмі шкада, што я патраціў столькі сіл і энергіі, каб прыйсці ў такую добрую форму, і ў мяне не атрымалася праявіць сябе, – сказаў Смольскі.