Пінчук пра нядопуск да еўракубкаў: «Некаторыя цяперашнія футбалісты «Іслачы» тады ледзь не ў дзіцячы садок хадзілі»

Заснавальнік «Іслачы» Уладзімір Пінчук падзяліўся меркаваннем пра нядопуск каманды да еўракубкаў сезона-2023/24. Нагадаем, УЕФА не дапусціў клуб з-за дагаворнага матча «Іслачы» супраць брэсцкага «Дынама» ў 2016 годзе.

– Так, на жаль, усё скончылася не на нашу карысць. Спачатку гэта было рашэнне інспектараў УЕФА, потым некалькі разоў засядаў апеляцыйны камітэт.

Мы дасылалі дакументы, якія пацвярджалі, што кіраўніцтва клуба да той гісторыі было недатычна, што мы вельмі негатыўна да ўсяго гэтага ставімся і тады ставіліся, нават фота маек з надпісам fair play, у якіх потым выходзілі, высылалі.

На душы зараз стан такі… нават не столькі ад таго, што не пусцілі ў еўракубкі, а што праз сем гадоў ізноў паднімаецца тая гісторыя. Гэта самае негатыўнае ў гэтай гісторыі.

Як мы пісалі, некаторыя сёлетнія футбалісты «Іслачы» тады ледзь не ў дзіцячы садок хадзілі. Не жадаецца варушыць тыя ўспаміны. Хто старое ўспомніць, таму вока вунь, як кажуць. Усе разумеюць. Рабяты, якія тады ўвязаліся ў гэтую авантуру, таксама. Многія з іх загубілі сабе ўсё футбольнае жыццё. І завошта? У некаторых прэміяльныя за перамогу былі б больш, чым яны атрымалі там.

Але мы падкрэслілі, што рэгламент ёсць рэгламентам. Было, значыць, было. Мы прымаем гэты вердыкт з павагай. Усё разумеем.

– Сама гэтая сітуацыя ж стала выключэннем наогул для ўсіх, у тым ліку для федэрацыі.

– За ўсю федэрацыю я не магу казаць, але для нас гэта было нечаканасцю. Ды думаю, мала хто пра гэта ведаў, што ёсць такі пункт.

– Як гэта ўспрыняла каманда?

– Усе разумеюць. У нейкай ступені прасцей, таму што гэта такое, расцягнутае рашэнне. Спачатку быў перадвердыкт, затым канчатковы. Гэта змякчыла асноўны ўдар. Але ўсё роўна балельшчыкі ўжо былі настроены на еўракубкі, спонсары таксама, усё рыхтаваліся, шмат абмяркоўвалася. Што ж, гэта таксама досвед, пэўная школа.

– Гэта можа паўплываць на псіхалагічны фон калектыву?

– На агульным фоне не думаю, што гэта адаб'ецца значна. У нас каманда маладая, па сутнасці, яна толькі будуецца. Зноў... Да апошняга ва ўсіх цешылася надзея. Хаця мы меркавалі, што рашэнне будзе такім, але ўсё роўна на нешта спадзяваліся.

– Але калі ва УЕФА засядалі некалькі разоў, прасілі дакументы, значыць, былі нейкія варыянты?

– Думаю, гэта проста была такая працэдура. Каб мы, умоўна кажучы, за дзень не лёсаванне потым не падалі апеляцыю і не прыйшлося нешта мяняць. Таму апеляцыйны камітэт засядаў без усялякіх зваротаў, адразу, каб перагледзець, ці ўсё правільна. Са свайго боку мы падалі ім усё, што трэба.

– З прадстаўнікамі «Нёмана», які заменіць вас у Лізе канферэнцый, за апошні тыдзень размаўлялі?

– Ведаю, што з Гродна звязваліся з нашым офісам, там дзяліліся нейкімі напрацоўкамі, у тым ліку па магчымых месцах правядзення хатніх матчаў. Канкрэтней – не ведаю, – сказаў Пінчук.