Філіп Вайцяховіч: «Тэлефанавалі з клубаў Нарвегіі, Даніі, але, на жаль, і згуляў я не вельмі ўдала, а потым і траўму атрымаў»
Беларускі брамнік Філіп Вайцяховіч распавёў аб працягу кар'еры пасля сыходу з «Вернаму».
– Ці дазволіла выступленне ў «Вернаму» рэалізаваць нейкую вашу футбольную мару?
– У мяне была мара пагуляць у мацнейшым дывізіёне, і яна ажыццявілася. У прынцыпе, калі б не такі скамечаны сезон, я мог бы пайсці і кудысьці далей. Мне тэлефанавалі з клубаў Нарвегіі, Даніі, але, на жаль, і згуляў я не вельмі ўдала, а потым і траўму атрымаў.
– Па вашых словах адчуваецца, што вы ўсё ж не настроены завяршаць карʼеру?
– Я настроены на розныя варыянты развіцця падзей. У мяне цяпер ёсць прапанова ад клубаў другога і трэцяга дывізіёнаў, але вяртацца туды ўжо не вельмі цікава. Калі гуляць, то сурʼёзна, каб вырашаць нейкія складаныя задачы. Інакш лепш не гуляць наогул. Таму што мне не праблема знайсці працу за тыя ж грошы, якія могуць прапанаваць каманды другой ці трэцяга дывізіёнаў. А калі будзе прапанова ад клуба з наймацнейшай лігі, то яшчэ пагуляю.
– А калі гэта будзе клуб з другога дывізіёна з задачай выхаду ў наймацнейшы?
– Тут прыйдзецца думаць, вядома. Гэтае рашэнне няпростае. Напрыклад, у мяне была прапанова ад «Йенчепинга». Гэты клуб некалькі гадоў таму гуляў у наймацнейшым дывізіёне, потым у яго паўсталі фінансавыя праблемы, і ён вылецеў. Горад знаходзіцца недалёка ад Вернаму, і трэніруюцца яны зручна ў шэсць вечара. Але ўсё роўна гэта цяжка, бо я буду цэлы дзень у інстытуце, а ўвечары давядзецца ехаць у іншы горад, а потым вяртацца з яго зусім позна. Атрымліваецца, часу не застанецца ні на сябе, ні на каго іншага. У маім узросце ўжо не хочацца, каб было так. Няхай маладыя хлопцы гуляюць і даказваюць.
– А калі ад клуба наймацнейшага дывізіёна, але на ролю другога брамніка?
– Гэта быў бы добры варыянт. Нават трэцім пагадзіўся б, каб дапамагаць маладым хлопцам. У любым выпадку, гэта давала б мне магчымасць канкураваць за месца ў браму і гэта было б цікава для мяне, – сказаў Вайцяховіч.
