Усе навіны

Павел Раднёнак: «Па Хусанаву цэлы год пастаянныя званкі. З Еўропы, з Азіі, з Расіі – адусюль»

13 ліпеня, 09:26

Былы галоўны трэнер «Энергетыка-БДУ» Павел Раднёнак падзяліўся меркаваннем пра абаронцу Абдукадзіра Хусанава.

– Увесну Хусанаў з'яжджаў на моладзевыя Кубак Азіі і чэмпіянат міру. Якім вярнуўся з гэтых турніраў?

– Стомленым. Па-першае, там вельмі моцная псіхалагічная напруга. Таму прыйшлося тыдні два проста здымаць гэтую напругу і аднаўляць гульца.

– Каго ён нагадвае з абаронцаў – як дзеючых, так і былых?

– Нікога. У яго своеасаблівы гульнявы стыль. Гэта ўнікум. Таму я не магу нават знайсці і падабраць аналагі. Калі ў іншых яркая нейкая адна якасць, то ў яго іх сукупнасць усіх гэтых якасцяў, прычым на высокім узроўні. Гэта Хусанаў, і ён ні на каго не падобны.

– Як наогул узнік варыянт з «Лансам»?

– Гэтага я не ведаю. Нядаўні чэмпіянат свету? Можа быць, і выступленне там падштурхнула да гэтага. Але сапраўды магу сказаць адно: цэлы год – пастаянныя званкі. З Еўропы, з Азіі, з Расіі – адусюль: «Дайце характарыстыку гэтаму абаронцу».

– Ён вясёлы, як Умараў, ці сціплы, як Якшыбаеў і Абдзіхолікаў?

– Так, сціплы, як Боб. І вельмі выхаваны. Гонар і хвала бацькам за гэта.

– Нядаўна быў Рамадан. Хусанаў выконваў пост?

– Так. Ён выконвае ўсе пасады. Вядома, яму даводзілася вельмі складана – я гэта бачыў. Але за кошт жалезнага характару і мэтанакіраванасці ён з гэтым спраўляўся.

– Моўны барʼер? Усё ж такі ў прадстаўнікоў Узбекістана ён часцей сустракаецца ў моладзі, чым у старэйшага пакалення.

– Спачатку было такое, але ледзь-ледзь. А так, усё нармальна. Ён добра і гаворыць, і разумее па-руску.

– Яго кантракт з «Лансам» – чарговае пацвярджэнне ўмелай працы трэнерскай штаба «Энергетыка-БДУ»?

– Мы яму дапамаглі раскрыць патэнцыял. Калі б Кадыр быў гульцом не «Энергетыка-БДУ», то, магчыма, і не стаў бы такім яркім футбалістам, які ён ёсць зараз. А наш трэнерскі штаб проста зрабіў тое, што і мусіў зрабіць. Было першапачаткова бачна, што гэта гулец экстра-класа. Дыямант, але пакуль яшчэ не агранены. І нам трэба было толькі яго апрацаваць, – распавёў Раднёнак.