У НБА канчаткова завяршылася эра Леброна і Кары. Іх каманды наогул ні за што не змагаюцца
Канстатуем балючыя для заўзятараў факты.
Супрацьстаянне Леброна Джэймса і Стэфа Кары стала сапраўднай класікай другой паловы 2010-х. «Кліўленд» і «Голдэн Стэйт» згулялі паміж сабой чатыры вар'яцкія фінальныя серыі, затым Леброн перайшоў у канферэнцыю да Стэфа і выйграў тытул з «Лэйкерз» у 2020-м, а «Уорыярз», нягледзячы на ўсе траўмы, праблемы, прагнозы і ўзроставых лідараў, здолелі зачапіць чэмпіёнства ў 2022-м.
Але варта паглядзець праўдзе ў вочы – з тых часоў каманды Стэфа і Леброна, якія заўсёды (калі не здаралася нейкіх форс-мажораў) былі ў топе і лічыліся кантэндэрамі, больш ні за што не змагаюцца. Так, робяць выгляд, што змагаюцца, так, часам падаюць прыкметы жыцця, але не зʼяўляюцца прэтэндэнтамі на чэмпіёнства ні на паперы, і на пляцоўцы.
Дынастыя «Голдэн Стэйт» завяршылася – ў прыватнасці з-за таго, што «Уорыярз» занадта моцна хацелі яе захаваць
Чатыры чэмпіёнскія тытулы «ГСУ» у XXI стагоддзі асацыююцца перш за ўсё са Стэфам Кары, Клэем Томпсанам, Дрэймандам Грынам, Андрэ Ігудала, Стывам Кэрам і Бобам Маерсам.
Апошні – шматгадовы генеральны менеджар клуба, які прыклаў нямала намаганняў для таго, каб зрабіць «Голдэн Стэйт» такім, якім мы яго ведаем – сышоў з франшызы і нават змяніў від спорту (цяпер будзе працаваць у футбольным «Вашынгтоне»). Трэнер Кэр, відавочна, губляе кантроль над цяперашнім калектывам. Ігудала завяршыў карʼеру, Грын зʼязджае з глузду, і, калі б не шматтыднёвая дыскваліфікацыя ад НБА, напэўна, дагэтуль біў бы кагосьці кожную секунду.
А Кары і Томпсан – ужо не тыя жыццярадасныя «Splash Brothers», якія маглі набраць па 30 ачкоў з 10 кідкоў і сысці адпачываць яшчэ ў трэцяй чвэрці матчу. Яны высіліліся ад траўмаў, стаміліся і проста, як бы гэта ні было банальна, пастарэлі. Клэй збірае больш хейта за сваю гульню і паводзіны, чым настальгічных успамінаў пра «37 за чвэрць» нават ад трушных фанаў «Голдэн Стэйт». А Кары больш не носіцца па паркету як варʼят і нават трохачковыя закідвае не ў кожным матчы (акей, матч без iх быў адзін, але стаў вельмі паказальным).
«Уорыярз» патрапілі ў класічную пастку, не вырашыўшыся на развітанне з кімсьці з сваіх легендарных гульцоў. Выпісалі 100 мільёнаў на чатыры гады Грыну, які добра калі на палову гэтага кантракту гуляе. У тым ліку і з-за яго адважыліся на трэйд Джордан Пул – Крыс Пол, які таксама цяжка назваць паспяховым.
Той факт, што ў нейкі момант у гэтым сезоне найлепшымі гульцамі каманды былі навiчкi Брэндзін Падземскі і Трэйс Джэксан-Дэвіс, выдатна апісвае тое, наколькі ж «ГСУ» патрэбна свежая кроў і татальная перазагрузка тут і цяпер. Літаральна любы, хто яшчэ не заседзеўся ў гэтай камандзе, можа даць ёй нешта новае і зрабіць лепш. Але для гэтага трэба перастаць баяцца пераменаў, якімі б балючымі яны ні былі.
Постчэмпіёнскі забег у плэй-оф наогул атрымаўся надзвычайна дзіўным – праблемы паўсталі ўжо на этапе «Сакрамэнта», большасць гульцоў якога наогул ніколі не гуляла ў плэй-оф. А ў эпічным і ўжо класічным супрацьстаянні з яшчэ больш старымі і яшчэ больш праблемнымі «Лэйкерз» у «Голден Стэйт» паўстала яшчэ больш праблем – столькі да такіх, што яны і вырашылі лёс серыі, сезона і, мабыць, у цэлым будучага гэтага складу «Уорыярз».
Сезон-2023/24 пачалі вельмі няроўна – то прайграюць па некалькі матчаў запар, то збіраюць такія ж пераможныя серыі. А смерць пасля сардэчнага прытсупу 46-гадовага памочніка трэнера Дзеяна Мілоевіча гарантавана пакіне свой адбітак на камандзе. Слаба верыцца ў тое, што гэта загартуе баскетбалістаў і дадаткова заматывуе іх на доблесці ў сезоне. Хутчэй наадварот, даб'е і без таго неідэальны і нават праблемны калектыў.
«Лэйкерз» гуляюць у фіналах і выйграюць кубкі, але не былі кантэндэрамі з часоў чэмпіёнства ў бурбалцы
Трагічная гібель Кобэ Браянта ў студзені 2020-га прымусіла «Лэйкерз» пераступіць праз сябе і здзейсніць подзвіг, заваяваўшы чэмпіёнства («кавіднае», «бурбалачнае» – называйце гэта як хочаце). З тых часоў «Лэйкерз» ні дня не былі кантэндэрамі і не змагаліся за тытул, нават дэманструючы добрыя вынікі.
Вылет ад «Фінікса» ў першым раўндзе плэй-оф-2021, нявыхад у постсезон у 2022-м, старт 2-10, куча трэйдаў, праход праз плэй-ін і нібыта трыумфальны плэй-оф у 2023-м – вось як каманду штарміць пасля 2020 года.
«Лэйкерз» як быццам толькі паўгода таму гулялі ў фінале канферэнцыі – але прайгралі яго 0-4.
«Лэйкерз» выйгралі першы ў гісторыі НБА ўнутрысезонны турнір – але пасля яго выпалі з зоны плэй-оф і вярнуліся да таго ж выніку, які яшчэ год таму лічыўся жахлівым, недапушчальным і прымусіў каманду мяняць «усіх на ўсіх» у дэдлайн.
Леброн Джэймс здзіўляе ўсіх і да гэтага часу гуляе ў добры баскетбол у свае 39 гадоў. Так, ён ужо не такі хуткі або атлетычны, але жадання і навыкаў яму не займаць. І Леброн не згодны са сцэнарам таго ж Браянта, які ў трох апошніх сезонах фінішаваў з «Лэйкерз» у двойцы найгоршых каманд Захаду і нават не рабіў выгляд, што за нешта там змагаецца, а проста атрымліваў асалоду ад баскетбола і адцягваў непазбежную пенсію.
«Азёрнікам» не хапае смеласці прызнаць, што яны нікуды не заедуць з Лебронам у ролі першай ці другой зоркі каманды. Ды і фінансавых магчымасцяў арганізаваць у Лос-Анджэлесе яшчэ аднаго супергульца, які будзе цягнуць каманду ў рэгулярцы і страхаваць Джэймса, у іх проста няма.
«ГСУ» і «Лэйкерз» выйгралі менш за палову сваіх матчаў у сезоне – яны лепш толькі за адкрытых аўтсайдэраў
Заходняя канферэнцыя НБА зноў стала настолькі канкурэнтнай, што нават каманды з Лебронам Джэймсам і Стэфам Кары не могуць выйграць у ёй хоць бы 50% матчаў і вымушаныя змагацца за плэй-iн (прычым за магчымасць згуляць у ім з 9-10 месца).
Цяпер гэтыя клубы лепш толькі за адкрытых аўтсайдэраў: «Сан-Антоніа», які марнуе сезон на тое, каб пазнаёміць Віктара Вембаньяму з НБА, «Портленд», які аддаў Дэміяна Ліларда і цяпер думае, што яму рабіць далей, і «Мэмфіс», што спачатку з-за дыскваліфікацыі, а потым з-за траўмы Джа Морэнта канчаткова страціў усякую надзею на гэты сезон.
Усе астатнія з грандамі НБА змагаюцца, перамагаюць іх і нават могуць апынуцца вышэй у турнірнай табліцы па выніках рэгулярнага чэмпіянату.
Улічваючы, што ні Кары, ні Леброн пра свой намер завяршаць кар'еру або мяняць клуб пакуль не абʼяўлялі (вядома, гэта можа адбыцца ў любы момант, але і перадумоў да таго, што гэта здарыцца, скажам, гэтым летам, пакуль няма), можна меркаваць, што на вось такіх «Уорыярз» і «Лэйкерз» мы глядзім не апошні сезон. Таму што праблемы, якія ўзніклі ў гэтых легендарных франшыз, не вырашаюцца так проста і бязбольна.
Аднак канстатаваць і прыняць факт трэба цяпер – у НБА змяніліся часы, змяніліся галоўныя асобы, цяпер тут новыя правілы, новыя героі і новыя прэтэндэнты на чэмпіёнства. І каманд Стэфа Кары і Леброна Джэймса няма побач з імі ўпершыню за вельмі доўгі час.
Фота: Keith Birmingham/Pasadena Star-News, NBA.com, Fox News
